Monique is de eigenaresse van Bea, een 8-jarige Friese merrie waarmee ze dressuur rijdt en sinds anderhalf jaar ook wedstrijden start.

“Bea is echt een lief paard. Ik kan er alles mee; naar het strand, het bos, op vreemd terrein is ze braaf. Ze is gewoon een heel fijn paard.”

Maar al kort nadat Monique haar had gekocht, merkte ze dat er iets niet helemaal goed zat.
“Ze was toen 2,5 en aan de longeerlijn had ze moeite met draven en aangalopperen. Ze was traag en wilde niet echt lopen. Dat werd wel iets beter met rijden, maar niet vanzelf.”

Nieuwe stal en duidelijke signalen

Toen Monique van stal verhuisde, kwam ze in contact met osteopaat Sandy Jansen.

“Ik liet Bea behandelen en stapte ook over op een andere instructrice. Toen viel het echt op. Ze wilde niet aangalopperen, ging enorm bokken op de plek en weigerde naar voren te gaan. Het was gewoon strijd. Sandy raadde aan om Nano CellCare therapie te proberen als extra ondersteuning.”

Nano CellCare als nieuwe stap

Monique besloot het een kans te geven.
“Ik dacht eerst eerlijk gezegd: ik weet niet of dit gaat werken. Maar Sandy legde het goed uit en ik wilde het proberen.”

Na de eerste paar sessies merkte Monique al verschil.
“Na drie behandelingen was ze veel losser in haar lijf en liep ze echt over de rug. Ze had ook altijd CPL-benen die dik waren, en na twee behandelingen was dat helemaal weg en het is ook niet teruggekomen.”

Naarmate het traject vorderde, verbeterde ook het rijden.
“Nu zijn we tien behandelingen verder en heb ik een paard dat niet meer bokt bij het aangalopperen. Ze springt niet meer overkruisd aan en ik kan haar rond en ontspannen rijden. Het is gewoon veel fijner geworden en we hebben minder strijd.”